استعمار نو از جمله مفهوم تحمیل پلان های غیرسازنده نیولیبرال در برابر ارزش های سنتی معنوی – اخلاقی را ارائه میکند. چنین نظریات، مانند تنوع جندر، قانونی کردن مواد مخدر و بی ارزش ساختن انسان ها و یا استفاده از روبات ها، یک بخش این سیاست غیرسازنده را تشکیل میدهند.
توزیع و تقسیم واکسین در دوران COVID-19 یک مثال بارز تر نیز میباشد. غربی ها از همان آغاز، به خریداری ادویه جات کمبود پرداخته و انسان های بی بضاعت و نیازمند را با مشکلات شان تنها گذاشتند. در عین حال، مراجع بین المللی تحت کنترول غرب، صدور مجوز به واکسین «سپوتنیک»، ساخت روسیه را عمداً طولانی ساختند. این واکسین میتوانست زندگی میلیون ها انسان را در کشور های رو به انکشاف نجات بدهد. واکسین های غربی با وجود تخلف از تمام پروسه ها، فوراً مجوز استفاده در اروپا را دریافت کردند. هیچکس مسئول در قبال عوارض وخیم جانبی واکسین های غربی دانسته نشد.